เรื่องมันมีอยู่ว่า....
เรามีเพื่อนคนหนึ่งรู้จักกันตั้งแต่ตอนเรียนปี 1 ตอนนี้เราจบมาสองปีแล้วน่ะ
ครั้งแรกที่เจอกัน เราก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้สนใจเค้าด้วยซ้ำ ตอนนั้นเรากำลังทำกิจกรรมรับน้องของมหาวิทยาลัยน่ะ
เค้าป๊อปมากในตอนนั้น (เพราะเค้าค่อนข้างหน้าตาดี) เราไม่เคยคุยกับเค้าแม้แต่คำเดียว
เริ่มเข้าเรื่องเรยดีกว่าเกริ่นยาวเดี๋ยวเพื่อนๆ เบื่อ ^^
เริ่มวันแรกของการเปิดเรียน เราก็ไปเรียนที่ตึกเรียนกำลังจะเดินขึ้นบันได
จู่ๆก็มีคนเรียก"เมย์ รอด้วย" เราหันหลังกลับไปมอง (((โอ๊ต ชื่อเค้าน่ะ))) เราแอบงงน่ะว่าเรียกทำไม
แล้วเค้าก็รีบวิ่งมาที่เราแล้วก็บอกว่า"เราเรียน ENG คลาสเดียวกันแหละ" เราก็งืมๆ
แล้วเค้ากับเราก็เดินไปเรียนพร้อมกัน ตอนนั้นเรายังงงๆน่ะ ว่ารู้จักชื่อเราด้วยหรอ
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของการรู้จักกันของเรา กับ เค้า
เรามีเรียน ENG ทุกวันจันทร์ กับ วันพฤหัส ทุกครั้งที่เจอกันโอ๊ตจะเป็นฝ่ายชวนเราคุยก่อนตลอด (เราพูดไม่เก่งน่ะ)
บางครั้งก็เอาขนมมาแอบกินในห้อง แล้วยังแอบส่งมาให้เรากินด้วย (ลืมบอกว่าในคลาสเรียนมีคนแอบชอบโอ๊ตหลายคนเลย)
มีอยู่ครั้งหนึ่งกลุ่ม โอ๊ต ขึ้นไปพรีเซนต์งาน อาจารย์ให้เรียกเพื่อนกลุ่มอื่นขึ้นไปร่วมกิจกรรมด้วย
ลองคิดดูสิว่าเค้าเรียกใคร "เมย์ ครับ"???? เราคิดตอนนั้นน่ะว่าเค้าจงใจจะแกล้งเรา
แต่พอเราขึ้นไป โอ๊ตก็เดินมาข้างเราแล้วกระซิบคำตอบให้เรา พอตอบถูกเราจะได้ขนม (เรียกไปเพื่อ+_+)
จากที่ตอนแรกเรารู้สึกเฉยๆ กับผู้ชายคนนี้ ตอนนี้เรารู้สึกโอเคขึ้นนิดนึง ว่าเรากำลังจะมีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน...
หกโมงเช้าวันจันทร์ เรายังนอนอยู่ จู่ๆมีเสียงโทรศัพท์ดัง (ใครโทรมาตอนนี้คนจะนอน 55) "เมย์ นี่โอ๊ตน่ะ วันนี้เราไม่ได้ไปเรียนฝากเก็บชีสให้ด้วยน่ะ ขอบคุณครับ" เราตอบรับแบบงง แต่!! เอาเบอร์เรามาจากไหน แล้วเพื่อนนายก็มีทำไมไม่ให้เพื่อนเก็บไว้ให้ล่ะ (บ่นแต่ก็เก็บไว้ให้น่ะ)
หลังจากนั้นทุกอย่างก็ค่อยๆ ผ่านไปอย่างที่มันควรจะเป็น พอเราขึ้นปีสอง เราเริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ทั้งเพื่อนผู้หญิง เพื่อนผู้ชาย
เพราะกิจกรรมมหาลัยเยอะ ทำให้เราได้รู้จักคนเยอะแยะ โอ๊ตล่ะ ?? ยังอยู่จ้า
เราเริ่มคุยกับโอ๊ตมากขึ้นเพราะงานกลุ่มส่วนใหญ่ที่อาจารย์จัดให้ เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกันตลอด จะเรียกว่าเราสนิทกันมากขึ้นก็ได้น่ะ
เพราะต้องทำงานกลุ่มเดียวกันนี่แหละ โอ๊ตเลยเริ่มโทรหาเรามากขึ้น และบ่อยขึ้น บางครั้งที่คุยกันก็ไม่ใช่เรื่องงานกลุ่มน่ะ
เราก็คุยเพราะคิดว่าคุยกับเพื่อนปกติ
มีอยู่ครั้งนึงทำกิจกรรมคณะตอนกลางคืน (ปกติเราไม่ค่อยได้เข้า วันนั้นรุ่นพี่บังคับ 55) เราใส่กางเกงขาสั้นไป เราว่าก็ไม่ได้สั้นมากเหอะ แต่เผอิญว่าเราใส่เสื้อโค้ชของคณะแล้วมันคลุมกางเกง คือเสื้อมันยาวแล้วตัวใหญ่มากอ่ะ จู่ๆ โอ๊ตก็เดินตรงมาที่เราแล้วก็พูดว่า "ทำไมใส่กางเกงสั้นแบบนี้ ปกติไม่เห็นเคยใส่" คือพูดเสียงดังจนคนอื่นเค้าหันมามองอ่า ว่าแต่จะยุ่งอะไรกับฉันเนี้ย เราคิดน่ะ ^^ ตอนนั้นเรายืนอึ้งอ่า
จนเพื่อนเราบอกโอ๊ตว่า "ปกติเมย์ไม่ใส่ออกข้างนอกหรอก แต่วันนี้ส่งสัยรีบเลยไม่ทันเปลี่ยน" โอ๊ตก็นิ่งแล้วก็เดินไป
แต่พูดจริงๆน่ะ ตอนนั้นเราอยากจะด่าโอ๊ตด้วยซ้ำว่า "ฉันจะใส่อะไรแล้วมันเกี่ยวกับนาย" แต่ก็ได้แค่คิดน่ะ
เวลาในการเรียนปี 2 ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พอปี 3 เราต้องไปฝึกงาน ทำให้ต้องแยกย้ายกันไปกับเพื่อนๆ ในคณะ ตอนไปฝึกงานเราลืมเรื่องผู้ชายที่ชื่อ โอ๊ตไปด้วยซ้ำ เพราะเหนื่อยมากกกกกก แต่แล้วตอนเย็นวันนึง หลังจากเลิกงาน มีสายเข้า เบอร์แปลกปกติเราไม่ค่อยรับ แต่วันนั้นรับเพราะไม่ได้ดู มัวแต่ดูทีวี
โอ๊ต: "เมย์ทำไร"
เมย์: ?? "ใครอ่ะ"
โอ๊ต: "โอ๊ตไง นี่ยังไม่เมมเบอร์เราไว้อีกหรอ"
เมย์:.... "อ่อๆ ยังๆ พอดีเราลืมอ่ะ "
โอ๊ต: "ไม่ไดัเจอกันเลยเป็นยังไงบ้าง"
เมย์:"ก็ดีอ่ะ เรื่อยๆ โอ๊ตล่ะ ฝึกงานสนุกป่าว"
โอ๊ต:"ไม่อ่ะตอนเรียนสนุกว่าเนอะ"
จู่ๆเพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกันก็ถามว่า"ใครโทรมา" เราบอกว่า "โอ๊ต" เพื่อนเราก็ถามโอ๊ตไปว่า "โทรหาแต่เมย์ทำไมไม่เห็นโทรหาเค้าบ้างเลย"
โอ๊ต:" ก็ปกติเรา ก็ไม่เคยโทรหาแยมอยู่แล้วนิ" เพื่อนเราเงิบไปเลย
คือจริงๆแล้ว แยมเค้าแอบปลื้มโอ๊ตอยู่ อีตาบ้านี่ก็พูดไม่รักษาน้ำใจเพื่อนเราเรยอ่า
พอคุยเสร็จเพื่อนเราก็ถามว่า "เป็นไรกันอ่า" เราก็บอกว่า "ป่าว ไม่ได้เป็นไรกัน"
หลังจากฝึกงานเสร็จ กลับไปเรียนต่อ แน่นอนจ้าว่าต้องเจอผู้ชายที่ชื่อ โอ๊ต แน่นอน แล้วก็เจอบ่อยมาก เพราะทำงานกลุ่มเดียวกันตลอด
คิดดูละกันว่ามีอยู่วันนึงมี 24 ชม. เราทำงานกัน 22 ชม. คือแค่แยกกันไปอาบน้ำที่หอ ที่เหลือคือทำงานกลุ่ม
ติวหนังสือสอบกัน ไม่ได้ไปกันแค่สองคนน่ะค่ะ มีเพื่อนไปด้วย ไปกันหลายคน (ตอบเหมือนดารา 555) แต่จริงไง
แล้วด้วยความที่เราเจอกันบ่อยแบบนี้ แน่นอนว่าเราสนิทกันมากขึ้น แต่ตอนนั้นก็เพื่อนกันจริงๆ
จนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เราต้องแยกย้ายกันไปฝึกงานอีกครั้ง ก่อนไปฝึกงานคราวนี้ จู่โอ๊ตก็โทรมาพูดว่า "ไปฝึกงานคราวนี้โอ๊ตจะโทรมาเล่าให้เมย์ฟังทุกวันเลยน่ะ" เราแอบอึ้งนิดๆ แล้วก็ตอบไปว่า "เอาตามที่สะดวกเถอะ"
พอถึงเวลาไปฝึกงาน โอ๊ตโทรคุยกับเราตั้งแต่วันที่เราเริ่มเดินทาง ถามว่า "ทำอะไร อยู่ที่ไหนแล้ว ไปกับใครบ้าง กินอะไรยัง อาบน้ำยัง นอนกี่โมง" แบบนี้จนวันที่เราฝึกงานเสร็จ ตอนนั้นบอกตามตรงบ้างครั้งที่คุยกันเราแอบเขิลเลย
มีเหตุการณ์นึงทำให้เราคิดว่าเราแอบสงสัยความรู้สึกของผู้ชายคนนี้ เราฝึกงานแล้วก็กำลังจะกลับหอปกติ จู่ๆ โอ๊ตก็โทรมา
โอ๊ต:"เมย์เลิกงานยัง"
เมย์:"เลิกแล้วจ้า กำลังจะกลับหอ โอ๊ตมีไรป่าว"
โอ๊ต:"ป่าว แค่อยากคุยเป็นเพื่อนจนกว่าเมย์จะกลับถึงหอ"
เมย์:"เห้ย ไม่เป็นไร เกรงใจ เดี๋ยวเรานั่งฟังเพลงไปก็ได้แป็ปเดียวก็ถึง"
โอ๊ต:"ไม่เป็นไร พอดีเราก็ว่างไม่ได้ทำ อะไรอยู่แล้ว"
เมย์:"งั้น ก็แล้วแต่โอ๊ต แต่ถ้าตังหมด อย่ามาโวยวายใส่เมย์น่ะ"
โอ๊ต:หัวเราะ "ครับ"
หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปซักพัก(เพราะรถติด) พอถึงป้ายที่จะลง
เมย์:"ถึงแล้ววางก่อนมั๊ย"
โอ๊ต:"อย่าเพิ่งสิ เรามีอะไรจะให้เมย์ดู"
เมย์:"อะไรอ่ะ"???
โอ๊ต:" เดินลงจากรถแล้วไปยืนสะพานลอยอ่า จะเห็นชัด"
เราเดินลงจากรถขึ้นสะพานลอย
เมย์:" ไหนๆ จะให้ดูอะไร"
โอ๊ต:"เมย์ เห็นมั๊ยวันนี้พระจันทร์เต็มดวงสวยมากเลย"
เมย์:"อารมณ์ไหนเนี้ย 555"
โอ๊ต:"เราเห็นพระจันทร์ดวงเดียวกัน เลยรู้สึกว่าเราอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ เอาจริงๆ ก็คิดถึงแหละ"
เมย์:......ประโยคสุดท้ายเราแทบพูดไม่ออกเลย "โอ๊ต คือ เมย์ต้องนั่งมอไซด์เข้าหอ ค่อยคุยกันใหม่น่ะ มันไม่ค่อยได้ยินน่ะ"
โอ๊ต:"ครับ"
เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ก่อนกลับจากฝึกงานเพื่อนเราคนนึงจู่ๆ ก็นึกอยากพาเราไปดูดวงซะงั้น แล้วหมอดูก็ทักว่า "ตอนนี้มีคนจีบอยู่ ทำไมไม่เปิดใจเลย" เรานิ่งไปแต่ก็ยิ้ม คือเราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง ตราบใดที่เค้ายังไม่พูดอะไรออกมา เราก็จะคิดว่าเรากับโอ๊ตเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น
เดี๋ยวค่อยมาต่อน่ะค่ะ.....
ไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าทำกับเราจริงๆ
เรามีเพื่อนคนหนึ่งรู้จักกันตั้งแต่ตอนเรียนปี 1 ตอนนี้เราจบมาสองปีแล้วน่ะ
ครั้งแรกที่เจอกัน เราก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้สนใจเค้าด้วยซ้ำ ตอนนั้นเรากำลังทำกิจกรรมรับน้องของมหาวิทยาลัยน่ะ
เค้าป๊อปมากในตอนนั้น (เพราะเค้าค่อนข้างหน้าตาดี) เราไม่เคยคุยกับเค้าแม้แต่คำเดียว
เริ่มเข้าเรื่องเรยดีกว่าเกริ่นยาวเดี๋ยวเพื่อนๆ เบื่อ ^^
เริ่มวันแรกของการเปิดเรียน เราก็ไปเรียนที่ตึกเรียนกำลังจะเดินขึ้นบันได
จู่ๆก็มีคนเรียก"เมย์ รอด้วย" เราหันหลังกลับไปมอง (((โอ๊ต ชื่อเค้าน่ะ))) เราแอบงงน่ะว่าเรียกทำไม
แล้วเค้าก็รีบวิ่งมาที่เราแล้วก็บอกว่า"เราเรียน ENG คลาสเดียวกันแหละ" เราก็งืมๆ
แล้วเค้ากับเราก็เดินไปเรียนพร้อมกัน ตอนนั้นเรายังงงๆน่ะ ว่ารู้จักชื่อเราด้วยหรอ
และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของการรู้จักกันของเรา กับ เค้า
เรามีเรียน ENG ทุกวันจันทร์ กับ วันพฤหัส ทุกครั้งที่เจอกันโอ๊ตจะเป็นฝ่ายชวนเราคุยก่อนตลอด (เราพูดไม่เก่งน่ะ)
บางครั้งก็เอาขนมมาแอบกินในห้อง แล้วยังแอบส่งมาให้เรากินด้วย (ลืมบอกว่าในคลาสเรียนมีคนแอบชอบโอ๊ตหลายคนเลย)
มีอยู่ครั้งหนึ่งกลุ่ม โอ๊ต ขึ้นไปพรีเซนต์งาน อาจารย์ให้เรียกเพื่อนกลุ่มอื่นขึ้นไปร่วมกิจกรรมด้วย
ลองคิดดูสิว่าเค้าเรียกใคร "เมย์ ครับ"???? เราคิดตอนนั้นน่ะว่าเค้าจงใจจะแกล้งเรา
แต่พอเราขึ้นไป โอ๊ตก็เดินมาข้างเราแล้วกระซิบคำตอบให้เรา พอตอบถูกเราจะได้ขนม (เรียกไปเพื่อ+_+)
จากที่ตอนแรกเรารู้สึกเฉยๆ กับผู้ชายคนนี้ ตอนนี้เรารู้สึกโอเคขึ้นนิดนึง ว่าเรากำลังจะมีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน...
หกโมงเช้าวันจันทร์ เรายังนอนอยู่ จู่ๆมีเสียงโทรศัพท์ดัง (ใครโทรมาตอนนี้คนจะนอน 55) "เมย์ นี่โอ๊ตน่ะ วันนี้เราไม่ได้ไปเรียนฝากเก็บชีสให้ด้วยน่ะ ขอบคุณครับ" เราตอบรับแบบงง แต่!! เอาเบอร์เรามาจากไหน แล้วเพื่อนนายก็มีทำไมไม่ให้เพื่อนเก็บไว้ให้ล่ะ (บ่นแต่ก็เก็บไว้ให้น่ะ)
หลังจากนั้นทุกอย่างก็ค่อยๆ ผ่านไปอย่างที่มันควรจะเป็น พอเราขึ้นปีสอง เราเริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ทั้งเพื่อนผู้หญิง เพื่อนผู้ชาย
เพราะกิจกรรมมหาลัยเยอะ ทำให้เราได้รู้จักคนเยอะแยะ โอ๊ตล่ะ ?? ยังอยู่จ้า
เราเริ่มคุยกับโอ๊ตมากขึ้นเพราะงานกลุ่มส่วนใหญ่ที่อาจารย์จัดให้ เรามักจะได้อยู่กลุ่มเดียวกันตลอด จะเรียกว่าเราสนิทกันมากขึ้นก็ได้น่ะ
เพราะต้องทำงานกลุ่มเดียวกันนี่แหละ โอ๊ตเลยเริ่มโทรหาเรามากขึ้น และบ่อยขึ้น บางครั้งที่คุยกันก็ไม่ใช่เรื่องงานกลุ่มน่ะ
เราก็คุยเพราะคิดว่าคุยกับเพื่อนปกติ
มีอยู่ครั้งนึงทำกิจกรรมคณะตอนกลางคืน (ปกติเราไม่ค่อยได้เข้า วันนั้นรุ่นพี่บังคับ 55) เราใส่กางเกงขาสั้นไป เราว่าก็ไม่ได้สั้นมากเหอะ แต่เผอิญว่าเราใส่เสื้อโค้ชของคณะแล้วมันคลุมกางเกง คือเสื้อมันยาวแล้วตัวใหญ่มากอ่ะ จู่ๆ โอ๊ตก็เดินตรงมาที่เราแล้วก็พูดว่า "ทำไมใส่กางเกงสั้นแบบนี้ ปกติไม่เห็นเคยใส่" คือพูดเสียงดังจนคนอื่นเค้าหันมามองอ่า ว่าแต่จะยุ่งอะไรกับฉันเนี้ย เราคิดน่ะ ^^ ตอนนั้นเรายืนอึ้งอ่า
จนเพื่อนเราบอกโอ๊ตว่า "ปกติเมย์ไม่ใส่ออกข้างนอกหรอก แต่วันนี้ส่งสัยรีบเลยไม่ทันเปลี่ยน" โอ๊ตก็นิ่งแล้วก็เดินไป
แต่พูดจริงๆน่ะ ตอนนั้นเราอยากจะด่าโอ๊ตด้วยซ้ำว่า "ฉันจะใส่อะไรแล้วมันเกี่ยวกับนาย" แต่ก็ได้แค่คิดน่ะ
เวลาในการเรียนปี 2 ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พอปี 3 เราต้องไปฝึกงาน ทำให้ต้องแยกย้ายกันไปกับเพื่อนๆ ในคณะ ตอนไปฝึกงานเราลืมเรื่องผู้ชายที่ชื่อ โอ๊ตไปด้วยซ้ำ เพราะเหนื่อยมากกกกกก แต่แล้วตอนเย็นวันนึง หลังจากเลิกงาน มีสายเข้า เบอร์แปลกปกติเราไม่ค่อยรับ แต่วันนั้นรับเพราะไม่ได้ดู มัวแต่ดูทีวี
โอ๊ต: "เมย์ทำไร"
เมย์: ?? "ใครอ่ะ"
โอ๊ต: "โอ๊ตไง นี่ยังไม่เมมเบอร์เราไว้อีกหรอ"
เมย์:.... "อ่อๆ ยังๆ พอดีเราลืมอ่ะ "
โอ๊ต: "ไม่ไดัเจอกันเลยเป็นยังไงบ้าง"
เมย์:"ก็ดีอ่ะ เรื่อยๆ โอ๊ตล่ะ ฝึกงานสนุกป่าว"
โอ๊ต:"ไม่อ่ะตอนเรียนสนุกว่าเนอะ"
จู่ๆเพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกันก็ถามว่า"ใครโทรมา" เราบอกว่า "โอ๊ต" เพื่อนเราก็ถามโอ๊ตไปว่า "โทรหาแต่เมย์ทำไมไม่เห็นโทรหาเค้าบ้างเลย"
โอ๊ต:" ก็ปกติเรา ก็ไม่เคยโทรหาแยมอยู่แล้วนิ" เพื่อนเราเงิบไปเลย
คือจริงๆแล้ว แยมเค้าแอบปลื้มโอ๊ตอยู่ อีตาบ้านี่ก็พูดไม่รักษาน้ำใจเพื่อนเราเรยอ่า
พอคุยเสร็จเพื่อนเราก็ถามว่า "เป็นไรกันอ่า" เราก็บอกว่า "ป่าว ไม่ได้เป็นไรกัน"
หลังจากฝึกงานเสร็จ กลับไปเรียนต่อ แน่นอนจ้าว่าต้องเจอผู้ชายที่ชื่อ โอ๊ต แน่นอน แล้วก็เจอบ่อยมาก เพราะทำงานกลุ่มเดียวกันตลอด
คิดดูละกันว่ามีอยู่วันนึงมี 24 ชม. เราทำงานกัน 22 ชม. คือแค่แยกกันไปอาบน้ำที่หอ ที่เหลือคือทำงานกลุ่ม
ติวหนังสือสอบกัน ไม่ได้ไปกันแค่สองคนน่ะค่ะ มีเพื่อนไปด้วย ไปกันหลายคน (ตอบเหมือนดารา 555) แต่จริงไง
แล้วด้วยความที่เราเจอกันบ่อยแบบนี้ แน่นอนว่าเราสนิทกันมากขึ้น แต่ตอนนั้นก็เพื่อนกันจริงๆ
จนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เราต้องแยกย้ายกันไปฝึกงานอีกครั้ง ก่อนไปฝึกงานคราวนี้ จู่โอ๊ตก็โทรมาพูดว่า "ไปฝึกงานคราวนี้โอ๊ตจะโทรมาเล่าให้เมย์ฟังทุกวันเลยน่ะ" เราแอบอึ้งนิดๆ แล้วก็ตอบไปว่า "เอาตามที่สะดวกเถอะ"
พอถึงเวลาไปฝึกงาน โอ๊ตโทรคุยกับเราตั้งแต่วันที่เราเริ่มเดินทาง ถามว่า "ทำอะไร อยู่ที่ไหนแล้ว ไปกับใครบ้าง กินอะไรยัง อาบน้ำยัง นอนกี่โมง" แบบนี้จนวันที่เราฝึกงานเสร็จ ตอนนั้นบอกตามตรงบ้างครั้งที่คุยกันเราแอบเขิลเลย
มีเหตุการณ์นึงทำให้เราคิดว่าเราแอบสงสัยความรู้สึกของผู้ชายคนนี้ เราฝึกงานแล้วก็กำลังจะกลับหอปกติ จู่ๆ โอ๊ตก็โทรมา
โอ๊ต:"เมย์เลิกงานยัง"
เมย์:"เลิกแล้วจ้า กำลังจะกลับหอ โอ๊ตมีไรป่าว"
โอ๊ต:"ป่าว แค่อยากคุยเป็นเพื่อนจนกว่าเมย์จะกลับถึงหอ"
เมย์:"เห้ย ไม่เป็นไร เกรงใจ เดี๋ยวเรานั่งฟังเพลงไปก็ได้แป็ปเดียวก็ถึง"
โอ๊ต:"ไม่เป็นไร พอดีเราก็ว่างไม่ได้ทำ อะไรอยู่แล้ว"
เมย์:"งั้น ก็แล้วแต่โอ๊ต แต่ถ้าตังหมด อย่ามาโวยวายใส่เมย์น่ะ"
โอ๊ต:หัวเราะ "ครับ"
หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปซักพัก(เพราะรถติด) พอถึงป้ายที่จะลง
เมย์:"ถึงแล้ววางก่อนมั๊ย"
โอ๊ต:"อย่าเพิ่งสิ เรามีอะไรจะให้เมย์ดู"
เมย์:"อะไรอ่ะ"???
โอ๊ต:" เดินลงจากรถแล้วไปยืนสะพานลอยอ่า จะเห็นชัด"
เราเดินลงจากรถขึ้นสะพานลอย
เมย์:" ไหนๆ จะให้ดูอะไร"
โอ๊ต:"เมย์ เห็นมั๊ยวันนี้พระจันทร์เต็มดวงสวยมากเลย"
เมย์:"อารมณ์ไหนเนี้ย 555"
โอ๊ต:"เราเห็นพระจันทร์ดวงเดียวกัน เลยรู้สึกว่าเราอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ เอาจริงๆ ก็คิดถึงแหละ"
เมย์:......ประโยคสุดท้ายเราแทบพูดไม่ออกเลย "โอ๊ต คือ เมย์ต้องนั่งมอไซด์เข้าหอ ค่อยคุยกันใหม่น่ะ มันไม่ค่อยได้ยินน่ะ"
โอ๊ต:"ครับ"
เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ก่อนกลับจากฝึกงานเพื่อนเราคนนึงจู่ๆ ก็นึกอยากพาเราไปดูดวงซะงั้น แล้วหมอดูก็ทักว่า "ตอนนี้มีคนจีบอยู่ ทำไมไม่เปิดใจเลย" เรานิ่งไปแต่ก็ยิ้ม คือเราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง ตราบใดที่เค้ายังไม่พูดอะไรออกมา เราก็จะคิดว่าเรากับโอ๊ตเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น
เดี๋ยวค่อยมาต่อน่ะค่ะ.....